با انواع کابل انتقال تصویر آشنا شوید
شاید برای شما نیز پیش آمده است که بخواهید تصاویر لپتاپ یا کامپیوتر خودتان را به یک نمایشگر منتقل کنید. اما در این لحظه این سوال برایتان پیش آید که برای رسیدن به هدف از چه پورت و کابلی باید استفاده کنم؟ فرق کابل های منتقل کننده تصویر که از پورت های مختلفی استفاده می کنند، در چیست؟ به هر حال تصمیم گرفتیم که در یک مقاله به صورت کامل به معرفی انواع کابل های انتقال تصویر بپردازیم و شما را با آن ها آشنا کنیم.
VGA
کابل وی جی ای از محبوب ترین کابل های موجود برای انتقال تصویر از رایانه به صفحه نمایش محسوب شده و دارای سابقه طولانی است. وی جی ای مخفف شده عبارت Video Graphics Array و به معنای آرایه های گرافیکی و ویدئویی بوده و همانطور که گفته شد از قدیمی ترین استانداردهای انتقال تصویر به حساب می آید. جالب است بدانید که برای اولین بار در سال 1987 میلادی توسط شرکت IBM معرفی شده و هنوز هم در میان محبوب است. امروزه بسیاری از کارت های گرافیک، تلویزیون ها، مانیتورهای کامپیوتری و لپتاپ ها از این پورت پشتیبانی کرده و طبیعتا کابل های VGA نیز موجود هستند. این کابل VGA می تواند تا رزولوشن 640 در 480 پیکسل را در 16 رنگ پشتیبانی کند، همچنین با کاهش رزولوشن به 320 در 200 پیکسل می توانید تعداد رنگ را تا 256 افزایش دهید. البته این حالت در میان کاربران به Mode 13h شهرت پیدا کرده و در زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که کامیپوتر شما در حالت Safe Mode اجرا شده باشد.
کابل مورد بحث ما این توانایی را دارد که سیگنال های ویدئویی RGBHV را نیز انتقال دهد. کدها به ترتیب معادل Red، Green، Blue، Horizontal Sync و Vertical Sync هستند. در واقع شما به کمک این کابل می توانید که رنگ های قرمز، سبز، آبی را منتقل کرده و هماهنگ سازی های عمودی و افقی را نیز انجام دهید. احتمالا شما نیز می دانید که این کابل دارای سه ردیف پنج هایی از پین می باشد که عموما به رنگ آبی دیده می شود. در کنار این پورت دو سوئیچ پیچی نیز تعبیه شده که وظیفه محکم سازی اتصال را برعهده دارند. البته با تمام این توضیحات شاهد این موضوع هستیم که کم کم شرکت های مختلف در کوچه کردن به پورت های جدیدتر هستند که می توانند کیفیت بهتری را به کاربر ارائه کنند.
RCA
شاید شما نیز مانند کاربران دیگر کمی با کلمه RCA غریبه باشید، اما حتما فیش های سه رنگ قرمز، زرد و سفید محبوب را می شناسید. سه فیش های رایج همان کابل RCA هستند که در دوره ای از تاریخ جزو پر طرفداران ترین کابل های رایج انتقال صدا و تصویر به حساب می آمدند. جالب است بدانید که RCA برخلاف اطلاع عموم، به رابط فلزی سرکابل ها گفته می شود که مخفف شرکت Radio Corporation of America است. در واقع این شرکت با تبدیل کردن این کابل به عنوان رابطی برای انتقال صوت و تصویر توانست که نام خود را جاودانه کند. کابل های قرمز و سفید در RCA وظیفه انتصال صورت را برعهده داشتن و کابل زرد نیز این امکان را به شما می داد که از تصاویری با رزولوشن 480i یا 576i لذت ببرید. به صورت کلی شما با سه فیش می توانید که یک تصویر مناسب با صدای استریو را به نمایشگر ارسال کنید. گفتنی است که RCA نیز همانند VGA جای خود را به کابل های جدیدتر داده است.
DVI
این کابل شباهت هایی به VGA داشته و حدود یک دهه پس از آن توسط گروه Digital Display Working Group در سال 1999 و پیش از شروع هزاره جدیدتر به بازار عرضه شد. DVI در واقع مخفف عبارت Digital Visual Interface و به معنای رابط تصویری دیجیتال بوده و این توانایی را دارد که ویدیوهای فشرده نشده دیجیتال را به سه حالت منتقل کند.
DVI-I (ترکیبی): سیگنال های دیجیتال و آنالوگ را در یک رابط ترکیب می کند.
DVI-D(دیجیتال): تنها از سیگنال های دیجیتال پشتیبانی می کند.
DVI-A (آنالوگ): تنها سیگنال های آنالوگ را پشتیبانی می کند.
گفتنی است که کابل های ترکیبی و دیجیتال به صورت تک لینک و دو لینک به بازار عرضه شده و حالت این می تواند که تصاویری با رزولوشن 1920 در 1200 را در حالت 60 هرتز منتقل کند. در صورتی که شما به کیفیت بالاتری نیاز داشته باشید، می توانید با اضافه کردن یک کابل رزولوشن تصاویر خودتان را به 2560 در 1600 و با نرخ بروزرسانی 60 هرتز افزایش دهید. اما نکته مثبت در استفاده کردن از این کابل آن است که برای جلوگیزی از ماندگاری اجباری دستگاههای VGA به دلیل نبودن کابل جایگزین، کابل های DVI در حالت DVI-A از ارتباط آنالوگ نیز پشتیبانی می کنند. این یعنی رابط های جدید DVI با رابط های قدیمی VGA نیز سازگاری دارند.
Mini DVI
واقعیت از این قرار است که بسیاری از افراد بر این عقیده استوار هستند که کابل های Mini DVI، کابل های جدیدی هستند که به بازار معرفی شدند. اما حقیقت از این قرار است که اپل به دنبال داشتن علاقه زیاد به کوچک تر کردن سخت افزارها در سال 2006 تصمیم گرفت که کابل های Mini DVI را جایگزین Mini VGA سازد. البته باید بدانید که این کابل از حالت دوال لینک پشتیبانی نکرده و شما باید به همان رزولوشن اولیه رضایت دهید. اگرچه این پورت در سیستم های PowerBook G4، آی مک و مک بوک های تحت اینتل و Xserve قرار دارد. اما این موضوع باعث نشد که اپل با کیفیت فول اچ دی موجود کنار بیاید، به همین دلیل این شرکت از سال 2008 تصمیم گرفت که توسعه مینی دی وی آی را متوقف کرده و به سمت استفاده کردن از Mini DisplayPort حرکت کند.
HDMI
اچ دی ام آی، یکی از پورت ها و کابل هایی است که این روزها بسیار استفاده شده و به لطف کیفیت بالای ارائه شده نیز توانسته است که نظر کاربران و شرکت ها را به خودش جلب کند. HDMI در واقع مخفف شده عبارت High Definition Media Input می باشد که توسط گروهی از تولیدکنندگان لوازم الکترونیکی همچون سونی، سانیو و توشیبا ساخته شد و این توانایی را دارد که سیگنال های ویدیویی فشرده نشده و سیگنال های صوتی فشرده نشده یا فشرده شده 8 کاناله را به صورت همزمان به نمایشگرها، تلویزیون های دیجیتال و پخش کنندههای DVD یا بلوری انتقال دهد. در واقع شما با داشتن یک کابل HDMI می توانید که صداهای موجود را به صورت 24 بیت فشرده و با فرکانس 192 کیلوهرتز منتقل کرده و تصاویر خودتان را نیز تا حداکثر 4096 در 2160 پیکسل به صفحه نمایش ارسال کنید. در واقع این کابل به شما این امکان را می دهد که تصاویر 4K را با صدا با هم داشته باشید. از طرفی چون این پورت از استانداردهای DVI نیز پشتیبانی می کند، در نتیجه هیچ نیازی به تبدیل سیگنال نبوده و به دنبال آن کاهش کیفیت نیز رخ نخواهد داد.
با توجه به اینکه اچ دی ام آی از ویزگی های مثبتی برخوردار است، شرکت های مختلف تولیدکننده دستگاه های خیلی سریع به استفاده کردن از آن علاقه مند شدند، همین موضوع باعث شد که گروه تولیدکننده آن از سه نسخه در سه اندازه مختلف رونمایی کند که شرکت های مختلف بتوانند از آن ها در دیوایس های خودشان استفاده کنند.
HDMI Type A رابط کاربری اچ دی ام آی در اندازه های کامل و قابل استفاده در تلویزیون ها و تجهیزات سینمای خانگی
HDMI Type C یا Mini HDMI رابط کاربری اچ دی ام آی در اندازه های کوچک و قابل استفاده در لپ تاپ ها و تبلت ها
HDMI Type D یا Micro HDMI رابط کاربری اچ دی ام آی در اندازه های کوچکتر و قابل استفاده در گوشی های هوشمند
Display Port
دیسپلی پورت را می توان نسل جدیدتری از HDMI دانست. چرا که این پورت نیز همانند اچ دی ام آی صوت و تصویر را با هم و با کیفیت بالایی منتقل کرده و هیچ گونه افت کیفیت را شامل نمی شود. به همین ترتیب عمده تفاوت موجود در میان دیسپلی پورت و HDMI به کیفیت انتقال سیگنال ها مربوط می شود. به صورت شما با استفاده از کابل دیسپلی پورت این امکان را دارید که تصاویر خودتان را تا کیفیت 7680 در 4320 یا همان 8K را با نرخ بروزرسانی 60 هرتز به نمایشگر موردنظرتان منتقل کنید. از همین رو می توان گفت که در واقع این کابل ها برای بازارهای متفاوتی تولید شده اند و در اصل از کابل های HDMI در سیستم های خانگی استفاده شده و کابل دیسپلی پورت نیز برای اتصال رایانه ها به مانیتور مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال از آن جایی که کارایی این کابل ها بسیار شبیه هم دیگر هستند، کاربران با استفاده از یک آداپتور Dual Mode DisplayPort می توانند که دستگاه های پشتیبانی کننده از این پورت ها را به یکدیگر مرتبط سازند.
البته باید به شما بگویم که دیسپلی پورت دارای بهترین مصرف در رایانه ها بوده و همچنین برای سیستم های خانگی تولید نشده است. چرا که این پورت دیتاهای تحویل داده شده به صورت بسته بندی ارسال کرده و عملکردی مشابه با کابل LAN یا USB دارد. باتوجه به کیفیت بالای این کابل، اپل تصمیم گرفت که در مک بوک و آی مک های خود از یک پورت دیسپلی پورت اختصاصی استفاده کند که به صورت Mini DsplayPort نام گذاری شده است.
Thunderbolt
تاندربولت را می توان از جدیدترین کابل های معرفی شده دانست که برای اتصال لوازم جانبی به کامپیوترها استفاده می کند. البته این کابل در ابتدا قرار بود که توسط شرکت اینتل و با نام لایت پیک تولید شده و برای انتقال دیتا از کابل های نوری کمک بگیرد. ولی اینتل پس از انجام تست و بررسی و آزمایش های بسیار در انتها به نتیجه رسید که با استفاده کردن از کابل های مسی نیز می تواند که بدون از دست دادن کیفیت به هدف خود برسد، البته در این حالت قیمت نهایی نیز کاهش یافته و می تواند به سود کاربران شود. اما با این وجود اپل را می توان به عنوان اولین شرکتی معرفی کرد که از این کابل در مک بوک پرو 2011 استفاده کرد. همین تجربه باعث شد که اپل تحقیقات خود را برای تاندربولت ادامه داده و در نهایت بتواند که به رابط Mini Thunderbolt خودش دست پیدا کند که می تواند با کابل های قدیمی تر نیز سازگار باشد.
یکی از مهم ترین ویژگی های تاندربولت را نسبت به دیسپلی پورت می توان سرعت انتقال دیتا دانست. شما در نسخه های اول و دوم از این کابل می توانید که اطلاعات خود را با سرعت 20 گیگابایت در ثانیه منتقل کند. همچنین تاندربولت 3 این سرعت را تا 40 گیگابایت در ثانیه افزایش داده و به جای رابط Mini DisplayPort از USB Type-C استفاده می کند. شما با استفاده از یک پورت تاندربولت این توانایی را پیدا می کنید که تا حداکثر 6 دستگاه را به صورت زنجیره ای و با استفاده کردن از تکنولوژی Daisy-chaining به سیستم خود وصل کنید. از طرفی این پورت با کمک گرفتن از پروتکل دیسپلی پورت یا کارت های صدای USB این امکان را پیدا می کند که صدا را نیز منتقل کند. همچنین در نسخه دوم از تاندربولت رزولوشون تصاویر منتقل شده به 4K می رسد.
در نهایت باید به شما بگویم که دنیا در حال پیشروی کردن به سمت تک کابلی شدن است. به صورتی که شما در سال های بعد بتوانید که با استفاده از مبدل های موجود دیگر نیازی به کابل های دست و پا گیر زیاد نداشته باشید. به دنبال همین موضوع نیز اپل در سال 2016 یک مدل از مک بوک های خود را عرضه کرد که تنها دارای یک پورت USB Type C بوده و از آن برای تمام اتصالات خود از جمله اتصال برق استفاده می کند.